معرفی

برای انتقال بتن از روشهای متعددی استفاده می شود که می توان به استفاده از  استانبولی و زنبه  , چرخ دستی یا فرغون – دامپر - دلو یا جام - ناوه (شوت) - تراک میکسر - مسیرهای کابلی – بالابرها – پمپ بتن اشاره کرد.

هر کدام از این روشها مزایا و معایبی دارند که تفاسیر و تعابیر متنوعی را برای آنها میتوان اشاره نمود. درحمل بتن باید زمان بندی درست آن رعایت شده باشد تا بتن خاصیت خود را از دست ندهد و اشتباه در عدم رعایت زمان مناسب در حمل بتن امری است که بسیار رخ می دهد.

حمل و نقل بتن

معمولا بین محل ساخت بتن و محل استفاده از آن فاصله‌ای وجود دارد، به همین دلیل به کمک یک سری وسایل مخصوص، بتن را در حد فاصل این دو نقطه جابه‌جا می‌کنند.

مهم‌ترین خطری که در هنگام حمل بتن می‌تواند روی دهد، مسئله جداشدگی اجزای آن است. بنابراین در کلیه وسایل حمل بتن به کمک تمهیداتی از این مسئله جلوگیری می‌شود.

وسایل مختلفی نیز برای حمل بتن ابداع و ساخته شده‌اند که استفاده از آن‌ها و انتخاب بهترین گزینه حمل بستگی به حجم بتن، فاصله حمل، دمای هوا، سرعت اجرا، هزینه و غیره دارد.

 همچنین بخوانید: درباره پوشش های چاپ چه می دانید؟

 برای سفارش انواع آب بند کننده سهند شیمی به وبسایت آن مراجعه نمایید.

تاخیرات

هدف در برنامه‌ریزی حمل بتن رسیدن به دو خواسته زیر است.

۱) کار به گونه‌ای برنامه‌ریزی شود که بتوان از کارکنان و وسایل به خوبی بهره گرفت.

۲) وسایل طوری انتخاب شوند که تاخیرات در حین بتن‌ریزی کاهش یابد. 

زمان مجاز انتقال و حمل بتن

بتن بلافاصله پس از اختلاط سیمان و آب شروع به سفت شدن می‌کند، اما شدت سفت‌شدگی که در ۳۰ دقیقه اول رخ می‌دهد معمولا مسئله‌ای ایجاد نمی‌کند. بهتر است مخلوط بتنی تا حداکثر ۴۵ دقیقه پس از اختلاط استفاده شود.

بتنی که در حال به هم زدن نگهداری و حمل می‌شود، می‌تواند در عرض ۱٫۵ ساعت اول هم ریخته شده و متراکم شود. برنامه‌ریزی دقیق باید از هر گونه تغییراتی که باعث سفت‌شدگی و ایجاد مشکل در پرداخت بتن می‌شود، جلوگیری کند. 

در شرایطی که فرآیند سفت شدن خیلی سریع اتفاق می‌افتد مانند هوای گرم و خشک، استفاده از تسریع‌کننده‌ها و گرما دادن بتن، زمان حمل و بتن‌ریزی خیلی محدود می‌شود.

سرعت انتقال باید تا حدی باشد که بتن‌ریزی به صورت متوالی انجام شود و از گرفتن بتن لایه قبلی اجتناب شود. حتى لایه زیرین نباید به مرز گیرش اولیه نزدیک شده باشد. چرا که این کار سبب بروز درز سرد در المان سازه‌ای خواهد شد.

 همچنین بخوانید : درباره بروشورها چه میدانید؟

وسایل و روشهای مختلف حمل

تراک میکسر

 تراک میکسر وسیله‌ای برای حمل بتن آماده است. کارخانه‌های بتن آماده معمولاً به دو گروه تقسیم می‌شوند. برخی کارخانه‌ها فقط عملیات پیمانه‌ کردن را انجام می‌دهند، و برخی دیگر از کارخانه‌ها غیر از عملیات پیمانه کردن، عمل مخلوط کردن را نیز انجام می‌دهند. به عبارت دیگر، در کارخانه‌، مصالح پیمانه شده و مقادیر معین مصالح بتن به درون کامیون مخلوط‌کن ریخته می‌شود، اما عمل اختلاط در حین حمل، قبل از تخلیه بتن در دیگ کامیون مخلوط‌کن صورت می‌گیرد و آب مخلوط در حین حمل و یا در محل کارگاه به مخلوط خشک اضافه می‌گردد. بر همین اساس به این روش، پیمانه خشک نیز گفته می‌شود.

استانبولی و زنبه برای حمل بتن

برای انتقال بتن، در حجم‌ها و مسافت‌های خیلی کم و یا مکان‌هایی که امکان استفاده از فرغون وجود ندارد می‌توان از استانبولی و یا زنبه استفاده کرد. حداکثر ظرفیت توصیه شده برای حمل با زنبه 60 کیلوگرم (25 لیتر) بتن و طول حمل نیز 25 تا 30 متر می‌باشد.

برای سفارش آبگریز کننده سهند شیمی به وبسایت شرکت مراجعه کنید.

 چرخ دستی یا فرغون برای حمل بتن

فرغون های معمولی گنجایش حمل 80 کیلوگرم بتن را دارند. این نوع فرغون ها برای مسافت های افقی طولانی مورد استفاده قرار می گیرند.

ناوه ( شوت ) برای حمل بتن

ناوه ها ابزارهایی هستند که کاربری آسان دارند و در عین حال استفاده از آن ها اقتصادی، ازران و سریع می باشد. با استفاده از ناوه می توان بتن را به نقاط پایین‌تر و در ارتفاع کمتر منتقل کرد.

پمپ بتن برای حمل بتن

در مورد مسائل مربوط به حمل و ريختن بتن با پمپ به نكات مربوط در آبا مراجعه شود (حداكثر اندازه سنگدانه تيز گوشه يك سوم قطر داخلي لوله و گرد گوشه 4/0 قطر داخلي لوله- اسلامپ توصيه شده

براي مناطق مورد نظر 5/7 تا 15 سانتيمتر- بكارگيري اسلامپ بيشتر در صورت اطمينان از عدم جداشدگي و آب‌انداختن بويژه به كمك مواد اصلاح‌كننده لزجت يا مواد پودري ريز مانند دوده سيليسي- خنك كردن جداره خارجي لوله پمپ با پاشيدن آب خنك و يا استفاده از گوني خيس مشروط بر اينكه رطوبت محيط زياد نباشد و آب بتواند با آهنگ مناسبي تبخير شود).

نوار نقاله

برای انتقال بتن به طور افقی یا به سطوح بالاتر و یا پایین‌تر به کار می‌رود.

نوار نقاله‌ها دارای طول قابل تنظیم، منحرف کننده سیار و سرعت متغیر در رفت و برگشت هستند.

برای جلوگیری از جدا شدن لازم است که در تخلیه انتهایی تمهیداتی اندیشده شود.

در هوای نامساعد (گرم،باد) نوار نقاله‌های طویل نیاز به پوشش دارند.

باکت‌ها:

با جرثقیل، کابل‌های خط هوایی و بالگرد برای اجرای ساختمان‌ها و سدها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

عملیات تخلیه تمیز صورت می‌گیرد.

گستره ظرفیت‌های آن وسیع است.

ظرفیت باکت باید چنان انتخاب شود که با اندازه پیمانه بتن و ظرفیت وسایل بتن‌ریزی مطابقت داشته باشد.

حمل بتن توسط شوت‌ها (سرسره‌های بتن):

شوت‌ها برای حمل بتن به سطح پایین‌تر (معمولاً پایین‌تر از سطح زمین) در همه انواع ساختمان‌های بتنی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

استفاده از آنها کم هزینه بوده و کار کردن با آنها آسان است.

برای انتقال بتن به نیروی خارجی نیازی نیست و عمده کار در اثر نیروهای ثقلی انجام می‌گیرد.

شیب شوت‌ها در محدوده 1 به 2 و 1 به 3 تغییر می‌کند و شوت‌ها باید در همه موقعیت‌ها به نحو مناسبی نگهداری و مهار شوند.

جرثقیل‌ها:

ابزار خوبی برای کار در بالای سطح زمین (در ارتفاع) است.

قادر به جابه‌جایی بتن، آرماتور، قالب و اقلام گوناگون در ساختمان‌های بلند بتنی است.

برای بهره‌گیری مداوم از آن لازم است که برنامه زمان‌بندی دقیقی بین عملیات و مبادلات وجود داشته باشد.

 [بیشتر بخوانید : بررسی میزان پیشرفت در صنعت ساختمان ]

مخلوط‌کن‌های پیمانه‌گر متحرک:

برای تولید متناوب بتن در کارگاه به کار می‌رود.

هم به عنوان حمل کننده مصالح و هم به عنوان سیستم پیمانه کردن و اختلاط متحرک برای نسبت‌یابی سریع و دقیق یک بتن مشخص به کار می‌رود.

برای اینکه عملکرد دستگاه بدون دردسر باشد لازم است که یک برنامه خوب برای نگهداری و تعمیر آن تهیه و اجرا شود.